Czy wiesz, że....

Pomidory
Pomidory rosną dobrze na dobrych lub średniej jakości glebach, ale odpowiednio wzbogaconych nawozami organicznymi i mineralnymi. Zaleca się aby zagon przeznaczony pod pomidory zasilić jesienią obornikiem. Po wysadzeniu rozsady, co zwykle następuje po 15 maja, trzeba dbać by roślin nie uszkodziły przymrozki, bo przecież zdarzają się one w naszym klimacie o tej porze roku. Ważnym zabiegiem w uprawie pomidorów jest cięcie pędów. Jeśli chcemy mieć owoce wcześnie, prowadzimy pomidory na jeden pęd, wyłamując wszystkie pozostałe boczne pędy wyrastające z kątów liści na pędzie głównym. Jeśli decydujemy się prowadzić krzak na 2 pędy, to ten drugi wybieramy wyrośnięty nad pierwszym gronem kwiatowym.

Groch
Znany jest od czasów Seneki, nie ma nadzwyczajnych wymagań glebowych. Udaje się na glebach lekkich, próchnicznych o sporej zawartości wapnia. Siew powinien być jak najwcześniejszy, gdy tylko da się wejść w grządkę. Wschodzi nawet przy temp. 2 stopnie C. Wczesnym siewem można ratować groch przed chrząszczem zwanym oprzędzikiem pręgowanym. Jak przysłowie mówi, groch trzeba łączyć z kapustą. Jest to roślina o dużych wymaganiach pokarmowych, gdyż w okresie swojego rozwoju musi wytworzyć dużą masę liści. Uprawa powinna się odbywać w pierwszym roku po oborniku. Na tym samym miejscu powinna być uprawiana nie częściej niż co 5 lat.

Burak i szpinak
Szpinak i burak ćwikłowy pochodzą z różnych rodzin roślinnych. Różnią się wyglądem a także sposobem uprawy. Podobne są do siebie dopiero po ugotowaniu. Szpinak ozimy jadamy wiosną, nowozelandzki natomiast latem, boćwinę zwykłą i szerolistną od wiosny do jesieni. Szpinak i burak stanowią bogate źródło witamin C i A. W liściach tych roślin jest ponadto żelazo, wapń, potas, kwas foliowy i błonnik. Uprawa obu warzyw udaje się najbardziej na zagonach dobrze nawiezionych i wapnowanych. Szpinak wysadza się do gruntu, gdy ustąpią przymrozki. Liście tej rośliny zbieramy przez cały rok. Zalecana odmiana – Olbrzym Zimowy.

Brukiew i rzepa
Biała rzepa i brukiew stają się coraz popularniejszymi warzywami w naszym kraju i znajdują coraz więcej amatorów wśród warzywników. Zawierają znaczne ilości witaminy C a brukiew dodatkowo witaminy z grupy B. Mają też w sobie błonnik i sole mineralne. Wysiew białej rzepy można powtarzać parę razy. Można także siać w lipcu odmiany zimowe. Brukiew siejemy w kwietniu systemem grupowym, po kilka nasion, w rozstawie 25 cm gniazdo do gniazda. Roślina ta jest wrażliwa na przymrozki, należy ją zatem w chwilach zagrożenia pokrywać ściółką. Największym zagrożeniem obu warzyw są szkodniki tzw. pchełki i śmietka.

Seler
Seler tylko pozornie wygląda na roślinę łatwą w uprawie. Wydaje się nam, że wystarczy ją wysadzić w maju z rozsady do gruntu, by sama sobie rosła, aż do zbioru, bez naszej częstej ingerencji. Nic bardziej mylnego. Seler – zarówno naciowy jak i korzeniowy – wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych i ochronnych. Przede wszystkim wymaga dobrej, wilgotnej i dobrze spulchnionej ziemi. Gleba musi być zasobna w próchnicę. Nie wolno zapominać o częstym podlewaniu i ewentualnym przerywaniu roślin na bieżące spożycie, wtedy, gdy selery są dość ciasne. Okres wegetacji selera jest dość długi i wynosi około 6 miesięcy. Podczas pielenia grządki selerowej należy ziemię płytko spulchnić pamiętając, że zbyt głęboką penetracją pazurków w glebie moglibyśmy doprowadzić do deformacji zgrubienia.

Pryskamy, podlewamy
Po podlaniu roślin - co powinno się robić wieczorem lub nocą, ziemie należy spulchnić, by woda mogła zatrzymać się w glebie jak najdłużej.
W połowie lipca opryskujemy jabłonie preparatami zwalczającymi owocówkę jabłkóweczkę.
Zbieramy i zakopujemy porażone spady i gnijące na drzewach owoce.
Oczyszczamy z chwastów nasz maliniak i ponownie go ściółkujemy.
Usuwamy wilki z pomidorów uprawianych w szklarniach i inspektach.
Siejemy jeszcze warzywa wieloletnie – cebulę, rabarbar, szczaw.
Krzewy na których dojrzewają owoce zasilamy rozcieńczonym krowim nawozem z dodatkiem superfosfatu i popiołu drzewnego.

Podpórka dla jabłuszka
Jeśli zauważymy, że gałęzie pod ciężarem owoców obniżyły się zakładamy podpórki. Podczas suchego dnia zbieramy owoce pestkowe. W dni pochmurne taką pracę też można kontynuować ale pod warunkiem, że będą to godziny popołudniowe.
Obowiązuje zasada, że nie zrywa się owoców mokrych po deszczu ani wilgotnych od rosy.
Jeśli już musimy koniecznie w takim stanie zrywać owoce, powinniśmy po zerwaniu rozłożyć je je w przewiewnym miejscu aby obeschły.

Bez przerwy
Żaden, nawet najmniejszy kawałek ziemi na naszej działce nie powinien leżeć odłogiem. Jeśli jest już po zbiorze jednej rośliny zwolnione miejsce natychmiast zajmuje następna.
O tej porze roku, w połowie lipca możemy jeszcze przygotować grunt pod wysiew rzodkiewki, cebuli na szczypior, sałaty, szpinaku itp.
Przed sadzeniem lub siewem grządkę obficie podlewamy, a w dniach następnych także nie zapominamy o nawadnianiu.
Szczególnej pielęgnacji w tych dniach wymagają ogórki i pomidory. Trzeba je często podlewać, okopywać, usuwać zbędne pędy.

Jeść, jeść
O tej porze roku, kiedy większość roślin znajduje się w fazie intensywnego wzrostu, kwitnienia lub owocowania, powinniśmy pamiętać o podlewaniu i dokarmianiu roślin. Apetyt na wodę wykazują teraz głównie pomidory, ogórki i papryka. Oprócz wody należy im także podsypywać nawozy mineralne.
W uprawie pomidorów i papryki stosuje się jednokrotne nawożenie pogłówne azotem. Jeśli decydujemy się na jednokrotne nawożenie, przeprowadzamy je w okresie intensywnego wzrostu roślin w czasie kwitnienia i zawiązywania owoców. Jeżeli mamy zamiar zastosować nawożenie dwukrotne to wtedy jednorazową porcję dzielimy na dwie części i wysiewamy po raz pierwszy po przyjęciu się roślin i po raz drugi w fazie zawiązywania się owoców.

Pić, pić
Papryka i pomidory lubią rosnąć w wilgotnym gruncie. Duża wrażliwość na brak wody u pomidorów i papryki występuje zwłaszcza w okresie wiązania dorastania owoców, czyli od połowy czerwca do połowy sierpnia.
W drugiej połowie sierpnia, gdy owoce już dojrzewają, paprykę i pomidory podlewamy tylko w sytuacji przedłużającej się suszy.
Pamiętajmy jednak, by woda nie obmywała tylko wierzchniej warstwy wody lecz wnikała do gruntu.

Aronia na zdrowie
Aronia może być spożywana w postaci świeżego owocu, soku, konfitury, galaretki, powidła, marmolady. Jej owoce i sok mogą być pomocne przy leczeniu nadciśnienia, arteriosklerozy, kataru żołądka, hemoroidów hemoroidów i innych chorób.
Aronię możemy zasadzić na swojej działce zarówno na wiosnę jak i jesienią. Do nawożenia tej rośliny najlepiej nadaje się obornik, a z nawozów mineralnych warto zastosować azotowe, jesienią zaś potasowe i fosforowe.
Aronia dojrzewa w drugiej połowie sierpnia.